ΚΡΙΜΑ

«Είμαι άθεος» μου είπε… και με δυο λέξεις κατέρρευσαν όλες οι εντυπώσεις που είχα δημιουργήσει γύρω απ’ αυτόν.  Προσπάθησα να του πετάξω ένα σωσίβιο για να το σώσει.  «Ξέρεις, η αντίληψη του θείου είναι πολύ προσωπική υπόθεση».  «Όχι», μου απάντησε «καμιά αντίληψη περί θείου… Πιστεύω ότι είμαστε προϊόντα εξέλιξης.»  Κι έμεινα να τον κοιτάζω με τον οίκτο που κοιτάζεις τον μαλάκα που στέκεται μπροστά στην Μόνα Λίζα και λέει: «Σιγά το έργο.  Κι εγώ αν για κάποια εκατομμύρια χρόνια πετάω χρώματα σ’ έναν καμβά, κάποτε θα καταφέρω να το φτιάξω ακριβώς όπως ο Da Vinci».  Κρίμα, γιατί νόμισα ότι είχα να κάνω μ’ ένα καλό μυαλό.